மொட்டுக்கள் பூக்கட்டுமென நீரில் விட்டுவைக்கிறாய்.
உன் கூந்தலேறியதும் அவை இளமை திரும்பி
மீண்டும் மொட்டுக்களாவது உனக்கு தெரியுமா?
உன் கூந்தலேறியதும் அவை இளமை திரும்பி
மீண்டும் மொட்டுக்களாவது உனக்கு தெரியுமா?
o0o
கடலுக்கும் கரைக்குமான எல்லையை
வரைய முடியாமல் தத்தளிக்கிறது அலை…
நட்புக்கும் காதலுக்குமான எல்லையை
வரையறுக்க இயலாத இதயம்போல!
o0o
இருவரும் சேர்ந்து ஊதிய பலூனில்
காற்றுக்குப் பதில் முத்தங்களை நிரப்பிக்கொண்டிருந்தோம்.
கயிறறுந்து பறந்துகொண்டிருந்தது காதல்!
o0o
உறங்கிய பிறகு உன் நெற்றியிலிட்ட
ஒற்றை முத்தத்தில் இரட்டைச்சத்தம் எப்படி?
இரண்டாவது சத்தம் கனவில் நானிட்ட பதில் முத்தமடா!
o0o
முழுவாழ்வையும் ஒரு நாளுக்குள் அடக்கி
அதன் பகல்பொழுதை நிறைவுசெய்து
இரவுப்பொழுதை துவக்கி வைத்திருக்கிறது
உனது பிரிவு.
o0o
களவு கொடுத்தவர்கள் கண்டுபிடிக்கும்வரை
துணிவுடன் சொல்லிக்கொள்ளலாம்…
எல்லாமே எனது கவிதைகளென!
மறுமொழிப்பெட்டி: | ||
Loading... |
No comments:
Post a Comment